Towary niebezpieczne objęte są szczególnymi zasadami przewozu. Dokumentem, który określa przepisy na temat przewozu tego typu ładunków, jest ADR, czyli międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków. Umowa ta opisuje wszystkie konieczne reguły, w tym tę najważniejszą, dotyczącą odpowiedniego oznakowania. Ładunki niebezpieczne odróżniamy dzięki tablicom ADR – ich wygląd jest znormalizowany dla wszystkich krajów, które przyjęły niniejszą konwencję.
Ładunki niebezpieczne – klasy
Umowa ADR określa także, w jaki sposób klasyfikujemy towary niebezpieczne. Pod uwagę są brane kryteria dotyczące właściwości chemicznych, biologicznych i fizycznych ładunku. W klasyfikacji ADR znalazło się 13 klas. Są to: materiały i inne przedmioty wybuchowe, gazy, materiały zapalne – ciekłe oraz stałe, materiały zapalne, wytwarzające gazy zapalne, utleniające, organiczne, trujące, zakaźne, promieniotwórcze, żrące oraz inne (na przykład przedmioty ratownicze, akumulatory litowe lub materiały szkodliwe dla środowiska). Towary dzieli się także jako stanowiące duże, średnie lub małe niebezpieczeństwo.
Inne rodzaje transportu poza drogowym – kolejowy, morski i lotniczy – posiadają swoje klasyfikacje, których zasady uzależnione są od specyficznych warunków panujących na różnych środkach transportu. Warto również zdawać sobie sprawę, że ładunki zakwalifikowane jak niebezpieczne w transporcie towarów, nie muszą być w ten sposób odróżniane poza nim.
